Zabytkowy ołtarz odzyskał blask
Parafia Rzymskokatolicka p.w. Świętego Prokopa w Kłóbce złożyła do Stowarzyszenia w ramach konkursu na „Wzmocnienie konkurencyjności i utrzymanie atrakcyjności obszarów zależnych od rybactwa” wniosek na dofinasowanie pn. „Odnowienie i konserwacja ołtarza bocznego (prawego) pw. św. Walentego i barokowej chrzcielnicy z nawy kościoła parafialnego pw. św. Prokopa w Kłóbce”. Udało się jej uzyskać dofinansowanie w kwocie ponad 89 000,00 złotych, co stanowi 85 % wartości projektu.
Barokowy ołtarz boczny prawy (południowy) p.w. św. Walentego znajduje się w nawie głównej w narożniku ściany południowej i ściany tęczowej kościoła p.w. św. Prokopa w Kłóbce. Powstał w 2 poł. XVII wieku. Jest to ołtarz architektoniczny, o jednoosiowej, jednokondygnacyjnie zbudowanej nastawie, ustawionej na prostokątnej drewnianej mensie w formie prostopadłościennej skrzyni. Ołtarz posadowiony jest na drewnianym cokole usytuowanym na drewnianej podłodze. Ołtarz wyposażony jest w obraz główny Ukrzyżowanie Chrystusa, olejny obraz na płótnie w zwieńczeniu św. Walentego oraz rzeźby aniołów w zwieńczeniu oraz bogatą manierystyczną, złoconą snycerkę.
Stan ołtarza przed realizacją operacji był bardzo zły ze względu na liczne przekształcenia plastyczne, jakim podlegał w przeszłości oraz czynniki niszczące natury fizycznej i biologicznej. Widoczna działalność drewnojadów w obrębie całej nastawy spowodowała konieczność szybkiej interwencji konserwatorskiej. Przeprowadzono pełną konserwację techniczną i estetyczną obiektu. Zdemontowano i dokonano inwentaryzacji elementów, wykonano badania stratygraficzne. wykonano dezynsekcję drewna. Odsłonięto, zidentyfikowaną na podstawie badań stratygraficznych, pierwotną warstwę malarską, pierwotne złocenia i polichromie. Wykonano prace stolarskie przy wzmocnieniu elementów struktury ołtarza oraz kopie w drewnie lipowym brakujących elementów. Uzupełnieniowo i dokonano rekonstrukcji złoceń oraz pierwotnej polichromii oraz poddano konserwacji obrazy olejne na płótnie.
XVIII wieczna barokowa chrzcielnica usytuowana jest w narożniku południowej ściany prezbiterium i ściany tęczowej. Charakteryzuje ją złożona formą rzeźbiarską. Główną część kompozycji stanowi około 1,5-metrowa figura bezskrzydłego anioła ustawiona na drewnianym cokole z gradusem.
Chrzcielnica była w bardzo złym stanie ze względu na liczne przekształcenia plastyczne, jakim podlegała w przeszłości, rozległe ubytki formy rzeźbiarskiej oraz czynniki niszczące natury fizycznej i biologicznej.
Prace konserwatorskie polegały na wykonanie badań stratygraficznych oraz chemicznych, wykonano dezynsekcję drewna oraz impregnację strukturalną elementów struktury i snycerki. Usunięto wadliwie wykonane uzupełnienia zapraw, wykonano projekt nowego krzyża na pokrywę misy chrzcielnej, który później wykonano z drewna lipowego. Uzupełniono ubytki zaprawy na elementach w partiach polichromowanych i metalizowanych zaprawą klejowo- kredową. Zrekonstruowano złocenia, uzupełniono warstwy polichromii.