Jak uniknąć zarzutu podwójnego finansowania
Beneficjenci zgłaszają wątpliwości co do zasad współfinansowania operacji ze środków publicznych w formie dotacji celowej. Problemy dotyczą projektów w ramach działania „Odnowa i rozwój wsi” oraz „Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju w zakresie małych projektów”. Poniżej przedstawiamy sposób postępowania zgodny z zasadami PROW.
Wnioskodawcy ubiegający się o dotację, w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich, muszą dysponować pieniędzmi na realizację przedsięwzięcia. W przypadku, gdy przychody nie wystarczają na pokrycie kosztów, jednostka samorządu terytorialnego lub Fundusz Kościelny mogą udzielić dotacji na ten cel. Jednakże w celu uniknięcia zarzutu podwójnego finansowania dotacja może być przyznana wyłącznie do wysokości wkładu własnego beneficjenta. Rozliczenie dotacji następuje do wysokości kosztów kwalifikowalnych operacji, co w większości przypadków stanowi wartość netto inwestycji.
W pozostałej części, refundowanej ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Obszarów Wiejskich, finansowanie zadania z budżetu jednostki samorządu terytorialnego lub Funduszu Kościelnego może mieć wyłącznie formę pożyczki. Udzielenie pożyczki jest możliwe wyłącznie w przypadku, gdy realizowane zadania mieszczą się w zadaniach własnych pożyczkodawcy oraz jednostka samorządu terytorialnego lub Fundusz Kościelny posiadają na ten cel środki. Niedopuszczalne jest zaciąganie pożyczki wyłącznie w tym celu, żeby następnie udzielić jej beneficjentowi.
Po otrzymaniu refundacji środków z PROW, pożyczka musi w całości zostać zwrócona pożyczkodawcy, a dokumenty potwierdzające dokonanie spłaty dostarczone do samorządu województwa niezwłocznie po dokonaniu spłaty. W związku z tym, jeśli kwota przyznanej przez jednostkę samorządu terytorialnego lub Fundusz Kościelny dotacji przekracza część kosztów kwalifikowanych, nie podlegających refundacji ze środków EFRROW, kwotę pomocy należy pomniejszyć o kwotę przekraczającą wysokość wkładu własnego.
